Jarosław Janowski-Smoliński
Grzegorz Grzywacz
Paweł Ptaszkiewicz
Sylwia Najah
Marcin Masztalerz
Aktor, reżyser, pedagog, twórca spektakli teatralnych, autor scenariuszy, konferansjer, Absolwent Studio Teatralnego przy Państwowym Teatrze Żydowskim w Warszawie. Dyplom Aktora Dramatu Komisji Egzaminacyjnej ZASP.
Związany niemal od 10 lat z Teatrem; od 2009 do chwili obecnej Teatrem Królewskim w Wilanowie, a także z Teatrem MIMOTO , korzystającym z trudnej sztuki pantomimy.
Mimoto (sic!) nie stroni od brawurowego śpiewania pełnych wdzięku piosenek aktorskich i literackich.
Satyryk, scenarzysta, reżyser, autor i wykonawca kabaretonów na FAMIE 83
i 85, współautor programów Móżdżek po polsku wraz
z kabaretem Długi.
Wieloletni szef artystyczny klubu POD JASZCZURAMI w Krakowie, prowadzący RAPORT O STANIE KABARETU w klubie Hybrydy w latach 1982- 87.
Rysownik pisma STUDENT , reżyser i autor magazynu satyrycznego KOSA OSTRA dla TVP1 i TV Polonia, pomysłodawca i realizator Galerii Wydarzeń Niepoważnych w Ośrodku Kultury Ochoty
Absolwentka Państwowej Szkoły Muzycznej I i II stopnia w Opolu w klasie gitary, Studia Aktorskiego przy Teatrze Żydowskim w Warszawie, którego jest aktorką oraz dwuletnich warsztatów aktorskich opartych na metodzie Lee Strasberga i Violi Spolin teatru "Anima" Mariusza Gawrysia..
Posiadaczka dyplomu aktora dramatu Komisji Egzaminacyjnej ZASP.
Współpracuje z Teatrem Królewskim w Wilanowie. Grała również w Teatrze Powszechnym w Radomiu, Teatrze Wytwórnia w Warszawie.
Aktor Pantomimy. Swoją karierę zawodową rozpoczyna w 1974 r.
w Teatrze Pantomimy Studio Kineo.
Następnie w 1979 spędza sezon we Wrocławskim Teatrze Pantomimy.
W 1981 r. przyjeżdża do Warszawy do studenckiego Teatru Pantomimy Stodoła.
W 1983 r. podejmuje prace w Warszawskim Teatrze Pantomimy.
Mim z charakterem, pomysłami i subtelną autoironią.
Aktor, piosenkarz, muzyk
i kompozytor. Związany
z kilkoma teatrami, grywa
w spektaklach dla dzieci
i dorosłych.
Wyjątkowo dobrze czuje się w repertuarze Czechowa. Naturalna vis comica oraz talent do improwizacji pozwala mu na swobodne kreowanie postaci
w kabarecie.
Komponuje i aranżuje piosenki. Znakomity pianista – co jest nie tylko wykorzystywane, ale wręcz nadużywane w Kabarecie MIMOTO. Skomponował większość piosenek w programie LADY BABA.
MIMO: WSZYSTKO
Kabaretowe zacięcie MIMOTO nie ma nic wspólnego z doraźną satyrą czy wywoływaniem płytkiego śmiechu na skróty. Owszem, artyści znakomicie czują się w pikantnych, prześmiewczych monologach i bez mrugnięcia okiem odbijają komiczną piłeczkę. Oprócz tego dysponują jednak talentami, dzięki którym w programie swoje miejsce z powodzeniem znajdują zarówno liryczne piosenki, pantomima jak i gra z publicznością.
Autor tekstów i piosenek oraz reżyser, Jarosław Janowski-Smoliński, dystansując się od dzisiejszych mód scenicznych, odwołuje się do dawnych wzorców kabaretu z klasą: od „Starszych Panów” po „Piwnicę pod Baranami”. Razem z aktorami tworzą unikalną mieszankę pełną szyku, absurdu, zgrywy i refleksji.
Żarty językowe sypią jak z rękawa, a wykonawcy żartują z mężczyzn, kobiet i samych siebie. Krótkie scenki przetykane są piosenkami, nad wykonaniem których przy fortepianie pieczę sprawował Paweł Ptaszkiewicz, w spektaklu prezentujący się jako Don Juan o usposobieniu lekko opóźnionego hydraulika, równie ujmujący, co nierozgarnięty.
Sceniczna energia jest silnie obecna między Sylwią Najah (tytułową „Lady Babą”) a Marcinem Masztalerzem, którzy często występują w śpiewanym duecie. Najah, dysponująca silnym, ironicznym głosem, z dużą odwagą wciela się we wszystkie możliwe role żeńskie, równoważąc charyzmę i seksapil, którego jest tak dużo, że powinien być chyba reglamentowany. Masztalerz śpiewa, tańczy, mówi i nie mówi: jako mim towarzyszy człowiekowi-gumie, Grzegorzowi Grzywaczowi.
Rolę wodzireja spełnia Jarosław Janowski-Smoliński, który wie najlepiej jak stworzyć nić porozumienia między widzami a wykonawcami.
Ekskluzywny kogel-mogel serwowany przez artystów jest tak obfity w skecze i piosenki, że każdy znajdzie w nich coś dla siebie. Jednym z moich faworytów jest „Ballada o wpadkach”, która wbrew tytułowi jest perfekcyjnie zrytmizowaną farsową piosenką o śmieciowych newsach i „skandalicznych” wybrykach celebrytów.
Kabaret MIMOTO najlepszy jest wtedy, kiedy balansuje na granicy parodii, z soczystym tekstem jako przekonującym argumentem. Wówczas profesjonaliści z wieloletnim stażem przekonują do siebie propozycją świeżą, niejednoznaczną i przede wszystkim nieodparcie zabawną.
Iwo
O nas
